Gavlan Marathi Lyrics | गवळणी संग्रह मराठी लिरिक्स
1. गेलीया वृन्दावना तेथे देखिला कान्हा
गेलीया वृन्दावना तेथे देखिला कान्हा ||
सवंगडिया माजी उभा ध्यान लागले मना || धृ ||
हरिनाम गोड झाले काय सांगू गे माय |
गोपाळ वाहती पावे मन कोठे न राहे || १ ||
त्याचे मुख साजिरे वो कुंडले चित्त चोरे ||
सांडूनि अमृत धणी लुब्धली चकोरे || २ ||
सांडूनि धृवमंडळ आली नक्षत्र माळा ||
कौस्तुभा तळवटी वैजयंती शोभे गळा || ३ ||
सांडूनि मेघराजू कटिसूत्री तळपे विजू ||
भुलला चतुरानन तया नव्हे उमजू || ४ ||
सांडूनि लक्ष्मी निज गोपाळासी बोले गुज ||
अचोज हा चोजवेना ब्रम्हादिकां सहज || ५ ||
वांजट धीट मोठी ऐसी कवण असे खिळू ||
भेदली हरिचरणी पायी मुरडीव वांकी सोज्वळ || ६ ||
त्याचे पायींची नूपुरे वाजिती वो गंभीरे ||
लुब्धलीया पक्षी याती धेनु पाचारी स्वरे || ७ ||
* * *
2. बाळ सगून गुणाचे तान्हे गे
बाळ सगून गुणाचे तान्हे गे |
बाळ दिसते गोजिरवाणे गे |
काय सांगता गाऱ्हाणे गे |
गोकुळींच्या नारी || १ ||
श्रीरंग माझा वेडा गे |
याला नाही दुसरा जोडा गे |
तुम्ही याची सांगत सोडा गे |
गोकुळींच्या नारी || २ ||
पाच वर्षाचे माम्हेफ बाळ गे |
अंगनी माझ्या खेळे गे |
का लटकाचे घेता आळे गे |
गोकुळींच्या नारी || ३ ||
सांवळागे चिमणा माझा |
गवळणीत खेळे राजा |
तुम्ही मोठ्या ढालगजा गे |
गोकुळींच्या नारी || ४ ||
तुम्ही खाऊन लोण्याचा गोळा |
आळ घेता या गोपाळ गे |
तुम्ही थंडीच्या वोढाळागे |
गोकुळींच्या नारी || ५ ||
तुम्ही लपवून याची गोटी गे |
लागता गे याचे पाठी गे |
हि एवढीच रीत खोटी गे |
गोकुळींच्या नारी || ६ ||
तुमि लपवून यांचा भवरा गे |
धरू पाहता सारंगधरा |
तुम्ही बारा घरच्या बारागे |
गोकुळींच्या नारी || ७ ||
हा ब्रह्मविधीचा जनिता गे |
तुम्ही याला धरू पाहतांगे |
हा कैसा येईल हातां गे |
गोकुळींच्या नारी || ८ ||
नाव म्हणे यशोदेस गे |
हा तुझा हृषीकेशी गे |
किती चालतो आम्हांसी गे |
गोकुळींच्या नारी || ९ ||
* * *
3. मल्हार मुहडे गगनी दाटले
मल्हार मुहडे गगनी दाटले | वीज झाले गर्जिन्नले गे माय || १ ||
गोविंद पहाया लवकरी | कैसे वरुषताहे मधू धारी ये माया || २ ||
आनंदे मयूरे नाचती आपैसे | प्रेमे नीलकंठ झाले ते कैसे || ३ ||
नामया स्वामी दृष्टी सोज्वळ | जीव लागला गोपाळगे माय || ४ ||
* * *
4. कान्हा तू आजि का झाला
कान्हा तू आजी का झालासी बैमान || धृ ||
तू तो आमुची गडी | म्हणोनि मी केली खोडी |
घालू हंबर यमुनेची मोडू मान || १ ||
होसी तू आमचा बळी | म्हणोनि म्यां केली कळी |
तेथे कशाचा काय गुमान || २ ||
जरी तू होसी सखा | होऊंदे जाला वाखा |
चल रूपवती घरी घेऊन मान || ३ ||
समजुनिया देव | एक नाव नामदेव |
जाले ते हरपले या द्वैत भान || ४ ||
* * *
5. कशी जाऊ मी वृन्दावना
कशी जाऊ मी वृन्दावना |
मुरली वाजवी ग कान्हा || धृ ||
पैलतीरी हरी वाजवी मुरली |
नदी भरली यमुना || १ ||
कसे पितांबर कस्तुरी टिळक |
कुंडल शोभे काना || २ ||
काय करू बाई कोणाला सांगू |
नामाची सांगड आणा || ३ ||
नंदाच्या हारीने कौतुक केले |
जाणे अंतरीच्या खुणा || ४ ||
एका जनार्दनीं मनि म्हणा |
देव महात्म्य कळे ना कोणा || ५ ||
* * *
6. चिदानंद दोंदिल बाळ सावळे
चिदानंद दोंदिल बाळ सावळे | कृष्ण पाहता नयनी मन मावळे || १ ||
ते सुख कवने वाचे बोलिजे | चित्त चैतन्य समरस भोगिजे || २ ||
परा परतली पश्यन्ति तन्मया | मध्यमा वैखरी पावली हो लया || ३ ||
आलिंगना लागूनी बाह्म स्फूर्ती | देह न दिसे पाहता कृष्णमूर्ती ||४ ||
तेथे आर्तीचा आनंदु गोठला | तो हा कृष्णरूपी अंकुर उठिला || ५ ||
नामया स्वामी सबाह्याभ्यंतरीं | गेले रसरंग गोकुळाभीतरीं || ६ ||
* * *
7. ध्यानी ध्याता मनी हाचि येऊनि बैसे
ध्यानी ध्याता मनी हाचि येऊनि बैसे | गीती गाता वसे हृदयकमळी || १ ||
बाहेरी भीतरी वेधिले वो येणे | रुक्मिनिरमने पांडुरंगे || २ ||
यावीण दुसरे मज काहीच नाठवे | लागलीसे सवे गोपाळाची || ३ ||
भाग्ये जात जीवा काहीच नावडे | वचोनि पावडे गोपाळाचे || ४ ||
निद्रा आणि जागृती स्वप्नी आणू सुषुप्ती | देखे कृष्णमूर्ती सर्वगत || ५ ||
एस अखंड विदेही लौकिकाविरहित | नामा जीवन्मुक्त होऊनि ठेला || ६ ||
* * *
8. परब्रम्ह निष्काम तो हा गौळीया घरी
परब्रम्ह निष्काम तो हा गौळीया घरी |
वाक्या वाळे असू कृष्ण नवनीत चोरी || १ ||
म्हणती गौळणी हरीची पाऊले धरा |
रांगत रांगत येतो हरी हा राजमंदिरा || २ ||
लपत चापट येतो हरी हा राजभवनी |
नांदसी टाकुनी आपण बैसे सिंहासनी || ३ ||
सापडला देव्हारी यासी बांधी दाव्यांनी |
शंख , चक्र , गदा पद्य शारंगपाणी || ४ ||
बहुता काष्टे बहुता पुण्ये जोडले देवा |
अनंत पवाडे तुमचे न कलती मावा || ५ ||
नामा म्हणे केशवा अहोजी तुम्ही दातारा |
जन्मोजन्मी द्यावी तुमची चरणसेवा || ६ ||
* * *
9. दुःखाची निवृत्ती सुखाचे ते सुखा
दुःखाची निवृत्ती सुखाचे ते सुखा |
पाहता श्रीमुख योविंदाचे || १ ||
रंगनी रांगत गुल गुल बोलत |
असुर रुळत चरणा तळीम || २ ||
नामा हणे हाती लोगियाचा उंडा |
गौळणी त्या भुलला || ३ ||
* * *
10. हरी तुझी ऐसी कैसी हे खोड
हरी तुझी ऐसी कैसी हे खोड || धृ ||
घेऊनि चिमुटे मूळसी पाळसी |
गोपी तुज म्हणती हा दोड || १ ||
सोडूनि वांसरें गाईसी पाजीसी |
यांत तुज काय मिळती जोड || २ ||
आडवा होऊनि गोपीसी धरिसी |
चुंबिता वंदन मज म्हणसी सोड || ३ ||
अशा ह्या चेष्टा नाम्यासी करिसी |
हरी तुझी ऐसी कैशी हे खोड || ४ ||
* * *
11. कोकिळे चित्कळा रत्नाची ते किळा
कोकिळे चित्कळा रत्नाची ते किळा |
मान इ सोज्वळा वर्णू हरीचा || १ ||
वृंदावनी वेणू वाजे रुणुझुणु |
वेध तनुमनु गोपाळांचा || २ ||
देहुडा पाऊली हरी गोपाळा गोजिरी |
वाहाती ते लागलोरी हरी छंदे || ३ ||
वेढली वनचरे गोधनें अपारे |
पक्षी कुळे संचरे तल्लीन झाली || ४ ||
यमुनेचे उदक जळचरॆ सम्यक |
पाताळी पन्नग इको ठेली || ५ ||
ऐसे कृष्ण वेधे तल्लीन झाले बोधे |
नामा म्हणे वेणूछंदें स्थिर झाली || ६ ||
* * *
12. लांचावले ब्रह्म भक्तीचेनि सुखे
लांचावले ब्रह्म भक्तीचेनि सुखे
गोकुळी गोपाळवेशें गाई राखे || १ ||
त्रिभुवनी न समाये ब्रम्हादिकां लक्षा नये |
तो दास्यत्व करीताह गौळियांचे || २ ||
नवलाव गे माये देखियेला साजिरा |
परब्रम्हा जालेंसे पिसे गे माये || ४ ||
निगमा निर्धारिता अमरा दर्शनाची आस |
मुनिजना ध्यानी आभास तोही नाही || ५ ||
ते हे नित्य पूर्ण लाडेकोडे खेळविती गौळणी |
मा मुख चुंबन देउनी गौळणी हृदयी अलिंगती || ६ ||
क्षीरसागरीचे सुख सांडूनि अशेष |
रुक्मिणी सेजेचे विलास तेही नावडती || ७ ||
ते हे गोधना गोठनी लोळे शुद्ध चैतन्य सावळे |
ते सुखही न कळे साचे चतुरानना || ८ ||
भक्ती प्रेम भाव देखे आहे जेथे |
हरी वोरसला जाये तेथे कैचे नैश्रवत्व || ९ ||
न विचारी जाती कुळ शुचि अथवा चांडाळ |
हृदय देखुनि निर्मल प्रीती धरी तेथे || १० ||
ऐसे त्रिभुवन सुखाचे सार कि अनाथांचे माहेर |
अव्यक्त परी साकार जाले असे ते || ११ ||
भक्तांचेनि वियोगे श्रमले म्हणोनि गोकुळासी आले |
तेणे प्रेम सुख दिधले नामयासी || १२ ||
* * *
13. तळवे तळहात टेकीत
तळवे तळहात टेकीत | डाव्या गुडघ्याने रांगत |
रंगानी रंगनाथ | तो म्यां देखिला सये || १ ||
गवळण जसवंती पैसांगे | आलेवर कृष्णाचेनि मांगे |
येणे येणे वो श्रीरंगें नवनीत माझे भक्षिलें || २ ||
एक्या हाती लोण्याचा कवळु | मुख माखले आळु माळू |
चुंबन देता येतो परिमळू | नवनिताचा ये सये || ३ ||
येणे माझे कवाड उघडिले | येणे शिंके हो तोडिले |
दह्या दुधात भक्षिलें | उलानदीले ताकाते || ४ ||
ऐसे जरी मी जाणते | यमुनापाणीया नाव जाते |
धरुनी खांबासी बांधिते | शिक्षा लाविते गोविंदा || ५ ||
एस पुराण प्रसिद्ध चोर | केशव नाम्याचा दातार |
पंढरपुरी उभा विटेवर | भक्त पुंडलिकासाठी || ६ ||
* * *
14. घांघरिया छंद चरण घवघवी
घांघरिया छंद चरण घवघवी | अरुणा दाखवी चरणतळी || १ ||
आरुता येई कान्हा देई | उत्तरी निंबलोण मुखावरुनी || २ ||
वाघनखे कडदोरा कंठी घालुनी सरी | झणी तुज मुरारी दृष्टी लागो || ३ ||
अंबुले लोळिया कटी रिठे गाठी | छंदे जगजेठी हळवी मान || ४ ||
भाळी चंदन वरि मसीचा टिळकला | झणी तुज गोपाळा दृष्टी लगे || ५ ||
नामयाचा स्वामी हरी माझे चिंतने | छंदे गीत गाऊ नाचू मी सदा जाणे || ६ ||
* * *
15. सोडी कान्हा रवी दोर मथित्या देते
सोडी कान्हा रवी दोर मथित्या देते |
बया मज ते दे आई मज ते दे डेरा घुमघुमते || १ ||
यशोदा उचलोनि कडे त्यासी घेऊनि |
दाविती चित्रशाळेते || २ ||
करी कर धरुनी नेऊनि अंगानी |
दावी कूप बाविते || ३ ||
दहावीत आरशांच्या | म्हणे पाहे कृष्णनाथ |
मुखमुखा चुंबिते || ४ ||
चिम्या या गौळणी | आल्या आत्याहो मिळोनि |
राधे उरी मज ते दे || ५ ||
* * *
16. ध्यान सांवळे गोकुळींचे
ध्यान सांवळे गोकुळींचे | धाव पाव वेगीं हरी सावळिया || धृ ||
सांवळिसि कस्तुरी लल्लाटी |
सांवळिसि कांसे कासियला कटी | गोवळिया || १ ||
सांवळिसि ताणू वरवी | सांवळे वृंदावन मिरवी |
सावळ्याश्या तुलसी कानी | मंजुरीया कोंवळीया || २ ||
सांवळिसि कंठी माळा | सांवळे हृदयी पदक विशाळा |
सावळ्याश्या गोपी केल्या ओंवळ्या | गोवळिया || २ ||
सांवळिसि हाती काठी | सांवळास कांबळा पाठी |
नामयाची स्वामी गायी राखी | धवळ्या आणि पिंवळ्या | गोवळिया || ३ ||
* * *
17. भाला तू हरी कळलासी रडवीला
भाला तू हरी कळलासी रडवीला || धृ ||
विधीचे अक्षर खरे हे असता | अजासुताचे का झाले हाल || १ ||
पाराशरसुत वरचढ जाला | म्हणून कां त्वां फुगविले गाल || २ ||
बळीने तुज पाहे खरीद केले | खर्चून तो धनमाल || ३ ||
नामा मनी निर्भय गुरुवर कृपे | तुजलागीं देतो हे प्रतिख्याल || ४ ||
* * *
18. गौळणी म्हणती यशोदेला
गौळणी म्हणती यशोदेला | कोठे ग सांवळा |
का रथ शृंगारीला | सांगे वो मजला |
अक्रूर उभा असे बाई गे साजणी || धृ ||
या नंदाच्या अंगनी | मिळाल्या गौळणी || १ ||
बोले नंदाची पट्टराणी | सद्गदित होऊनि |
मथुरेसी चक्रपाणी | जातो गे साजणी |
विव्हळ झाले मन वाचन ऐकुनी || २ ||
अक्रूर चांडाळा | तुज कोणी धाडीला |
का घात करू आलासी | वाढीशी सकळा |
अक्रूर तुझे नाम तैशीच करणी || ३ ||
राठी चढले वनमाळी | आकांत गोकुळी |
भूमी पडल्या व्रजबाळी | कोण त्या सांभाळी |
नयानींच्या उदकाने भिजली धरणी || ४ ||
देव बोले अक्रूरासी | वेगे हाकी रथासी |
या गोपींच्या शोकासी | न पाहावे मजसी |
एका जनार्दनीं रथ गेला निघोनि || ५ ||
* * *
19. यशोदेचा बाळ अलगट
यशोदेचा बाळ अलगट | रूपे राजास बरवंट || १ ||
वेढी लावूनी वेधिलें येणे मानस | आड आपुला प्रकाश || २ ||
आपणासीच खेळे विनोदें | वैष्णव निनवी तेणे सुखे निज बोधे || ३ ||
दृष्टी याची पावे देखणिया | आड रिघोनि तेज सांवळे भरले डोळियां || ४ ||
मन मारोनी आर्त पुरविले | रूप दावुनी चित्त माझे भुलविले || ५ ||
नामया स्वामी आसनी शायनी | दुरी नवजे डोळ्यांपासोनि || ६ ||
* * *
20. हाती घेऊनिया काठी
हाती घेऊनिया काठी | शिकविते श्रीपती |
यमुनेची माती | खासी कां कां कां कां || १ ||
हरी तू खोडी नको करुं माझ्या बा बा बा बा || धृ ||
धरूनिया धरिला करी | बैसविला मांडीवरी |
मुख पसरोनी करी | आ आ आ आ || २ ||
विष्णुदास नामा म्हणे | मारोनिया जन्मा येणे |
कृष्ण सनातन पाहू | या या या या || ३ ||
* * *
21. चंद्रबिंबासरी देखो जरी मुखा
चंद्रबिंबासरी देखो जरी मुखा | कोटी चंद्रप्रभा देखा कृष्णमूर्ती || १ ||
धवळले चांदीने रांगता रांगणे | धन्यवो गौळणी सुखी तुम्ही || २ ||
कानींची कुंडले गुरुशुक्र बिंबले | शिरी ते शोभले पिंपळपान || ३ ||
किती वाघनखे साजिरी ते सरी | कडदोरा वरी राजसासी || ४ ||
सुकुमार दोंदिले किंकिणी कटीतटी | चरणी नाद उठी नेपुरांचा || ५ ||
श्रुती समागमे नाद एके कानी | संतोषोनि मणी डूल्ले हरी || ६ ||
देखोनियां माते होय समाधान | उतरी निंबलोण मुखावरुनी || ७ ||
सच्चीदानंदघन तामहुले आपण | विष्णुदास नामयाने वोवाळीने || ८ ||
* * *
22. यशोदे घराकडे चाल मला जेवू घाल
यशोदे घराकडे चाल मला जेवू घाल || धृ ||
सध्या गव्हाची पोळी लाटी | मला पुरणपोळी करून दे मोठी |
नाही यादवीत गुळासाठी | मला जेवू घाल || १ ||
तूप लावून भाकर करी | वांगे भाजून भरीत करी |
वर कांद्याची कोशिंबिरी | मला जेवू घाल || २ ||
आई ग खडे साखरेचे खडे | लवकर मला करून दे वडे |
बाळ स्फुंद स्फुंदोनि रडे | मला जेवू घाल || ३ ||
आई लहानच घे गे उंडा | लवकर भाजून दे मांडा |
लांब गेल्या गाईच्या झुंडा | मला जेवू घाल || ४ ||
आई मी खाईन शिळा घांटा | दह्याचा करून दे मठ्ठा |
नाही माझ्या अंगी ताठा | मला जेवू घाल || ५ ||
भाकर बरीच गोड झाली | भक्षुनि भूक हारपली |
यशोदेने कृपा केली | मला जेवू घाल || ६ ||
आई मी तुझा एकुलता एक | गाई राखितो नऊ लाख |
गाई राखून झिजली नख | मला जेवू घाल || ७ ||
नामा विनवी केशवासी | गाई राखितो वनासी |
जाऊन सांगा यशोदेशीं | मला जेवू घाल || ८ ||
* * *
23. चिदानंदघन चिन्मय बाळकृष्ण
चिदानंदघन चिन्मय बाळकृष्ण | खेळवीत मन होय उन्मन || १ ||
सुख अनुभवी अनुवाद खुंटला | विश्वंभरीं तोचि अनुवाद गोठला || २ ||
दुजे न दिसे उपमेशीं द्यावया | मन न मिळे आन सुख घ्यावया || ३ ||
ज्ञाता हेचि अद्वय | ध्याता ध्यान ध्येय हेचि निरामय || ४ ||
जन्मोजन्मीचे पुण्य संचित | झाले गौळियांचे काय मूर्तिमंत || ५ ||
* * *
24. नको वाजवू श्री हरी मुरली
नको वाजवू श्री हरी मुरली
तुझ्या मुरलीने तहान भूक हरली रे || धृ ||
घरी करीत होते मी कामधंदा तेथे मी गडबडली रे || १ ||
घागर घेऊनि पाणियाशी जाता डोही वर घागर पाजरली || २ ||
एका जनार्दनीं पूर्ण कृपेने राधा गवळण घाबरली || ३ ||
* * *
25. चिदानंद दोंदिल बाळ डोळस
चिदानंद दोंदिल बाळ डोळस | कृष्ण खेळवीत निवे मानस || १ ||
सये आन काही या जीवा नावडे | चित्त गुंतले तया सुखी न निवडे || २ ||
देहा गेहा आठव नाही सर्वथा | स्थिती बाणली सहज रूप पाहता || ३ ||
तेज सांवळे दृष्टीत कोंदले | तेणे प्रकाशे सबाह्य मन माझे वेधले || ४ ||
वृत्ती सहित इंद्रिये परतली | कृष्णरूपी मिळोनिया गेली || ५ ||
नामया स्वामी आदी परंपरा | आवडता आहे तो माझा सोयरा || ६ ||
* * *
26. वारी वो दशवन्ती आपुला तू बाळ
वारी वो दशवन्ती आपुला तू बाळ | विकटु हा खेळ खेळतसे || १ ||
धाकुटीया मुलां घेतो हा चिमोरे | काय करू धुरे भीत असो || २ ||
घारीचा म्हातारा हाणीतला येणे | काय सांगू उणे तुजपाशी || ३ ||
मी वो लटिकी तरी नामयासी पुसा | तुझा बाळू कैसा आसंदत || ४ ||
* * *
27. हरी तुझी कांती रे सांवळी
हरी तुझी कांती रे सांवळी | मी रे गोरी चंपकळी |
तुझ्या दर्शने होईन काळी | मग हे वाली जण मज || धृ ||
उगला राहे न करी चाळा | तुज किती सांगा रे गोवळा |
तुझा खडबड कांबळा | अरे नंदबाळा आलगटा || १ ||
तुझिये अंगी घुरात घाणी | बहू खासी दूध तूप लोणी |
घरीच बाहेरील आणोनि | मी रे चांदणी सुकुमार || २ ||
मज ते हांसातील जण | धिहाकरिती मज देखोन |
अंगीचे तुझे देखोनि लक्षण | मग विटंबना होईल रे || ३ ||
तुज तंव लाज भय शंका नाही | मज तंव सज्जन पिशुन व्याही |
आणिक मात बोलू काही | कसी भीड नाही तुज माझी || ४ ||
वाचन मोडी नेदी हात | कळले न साहेंची मात |
तुकया स्वामी गोपीनाथ जीवमुक्त करुनि भोगी || ५ ||
* * *
28. गार्हाणे सांगाया आल्या गोकुळींच्या स्त्रिया
गार्हाणे सांगाया |
आल्या गोकुळींच्या स्त्रिया || धृ ||
यशोदा एकात |
पाले बाहेरी भगवंत || १ ||
एक म्हणे लोणी |
माझे भक्ष चक्रपाणी || २ ||
फोडीतसे भांडे |
विर्जिलिया म्हणे रांडे || ३ ||
गाई वासरे सोडितो |
येऊनि आम्हांसी सांगतो || ४ ||
अष्टदळ काढिले अंगनी |
वरी मुते चक्रपाणी || ५ ||
घेऊनिया आला अग्न |
तुझ्या घरासी लावीन || ६ ||
देईन मी तोंडावर |
तुझ्या बापाचे हे घर || ७ ||
घेतसे वरखडे |
शिव्या देऊनिया रडे || ८ ||
देखोनिया गरोदर |
म्हणे केवढे उदर || ९ ||
सांगाती गाऱ्हाणी |
नामा म्हणे एका कानी || १० ||
* * *
हे पण वाचा👇👇👇
तर आज आपण या पोस्ट मध्ये Gavlan Marathi Lyrics बघितले. अधिक भक्ती संबंधित पोस्ट साठी True Marathi Lyrics ला पुन्हा भेट नक्की द्या .
हि पोस्ट वाचल्याबद्दल धन्यवाद !!!!!!!!!!!!!!
Post a Comment