Tukaram Abhang Lyrics | संत तुकाराम महाराजांचा अभंग संग्रह

 

नमस्कार मित्रांनो , या पोस्ट मध्ये आपण Tukaram Abhang Lyrics बघणार आहोत . तुकाराम महाराजांचे अभंग यामध्ये जास्तीत जास्त अभंग शेयर करण्याचा प्रयत्न मि इथे केला आहे . चला तर मग बघुया तुकाराम महाराजांचे अभंग -

Tukaram Abhang Lyrics

लहानपण दे गा देवा अभंग

लहानपण दे गा देवा ।

मुंगी साखरेचा रवा

ऐरावत रत्‍न थोर ।

त्यासी अंकुशाचा मार

जया अंगीं मोठेपण ।

तया यातना कठीण

तुका ह्मणे बरवे जाण ।

व्हावे लहानाहून लहान

(महापूरे झाडे जाती ।

तेथे लव्हाळ वाचती )

* * * *

रूपाचे अभंग

१.

समचरणदृष्टि विटेवरी साजिरी ।

तेथे माझी हरी वृत्ती राहो ॥१॥

आणिक न लगे मायिक पदार्थ ।

तेथे माझे आर्त नको देवा॥ध्रु॥

ब्रम्हादिक पदे दुःखाची शिराणी ।

तेथे दुश्चित झणी जडो देसी ॥२॥

आणिक न लगे मायिक पदार्थ ।

तेथे माझे आर्त नको देवा॥ध्रु॥

तुका म्हणे त्याचे कळले आम्हा वर्म ।

जे जे कर्म धर्म नाशिवंत॥३॥

आणिक न लगे मायिक पदार्थ ।

तेथे माझे आर्त नको देवा॥ध्रु॥

२.

सुंदर ते ध्यान उभे विटेवरी ।

कर कटावरी ठेवुनिया ॥१॥

तुळसी हार गळा कासे पीतांबर ।

आवडे निरंतर तेची रूप ॥ध्रु॥

मकर कुंडले तळपती श्रवणी ।

कंठी कौस्तुभमणी विराजित ॥२॥

तुळसी हार गळा कासे पीतांबर ।

आवडे निरंतर तेची रूप ॥ध्रु॥

तुका म्हणे माझे हेची सर्व सुख ।

पाहीन श्रीमुख आवडीने ॥३॥

तुळसी हार गळा कासे पीतांबर ।

आवडे निरंतर तेची रूप ॥ध्रु॥

३.

सदा माझे डोळे जडो तुझे मूर्ती ।

रखुमाईच्या पती सोयरिया ॥१॥

गोड तुझे रूप गोड तुझे नाम ।

देई मज प्रेम सर्वकाळ ॥ध्रु॥

विठो माउलिये हाची वर देई ।

संचरोनी राही हृदयामाजी ॥२॥

गोड तुझे रूप गोड तुझे नाम ।

देई मज प्रेम सर्वकाळ ॥ध्रु॥

तुका म्हणे काही न मागे आणिक ।

तुझे पायी सुख सर्व आहे ॥३॥

गोड तुझे रूप गोड तुझे नाम ।

देई मज प्रेम सर्वकाळ ॥ध्रु॥

४ .

राजस सुकुमार मदनाचा पुतळा ।

रविशशिकळा लोपलिया ॥१॥

कस्तुरी मळवट चंदनाची उटी ।

रुळे माळ कंठी वैजयंती ॥२॥

मुकुट कुंडले श्रीमुख शोभले ।

सुखाचे ओतले सकळ ही ॥३॥

कासे सोनसळा पांघरे पाटोळा ।

घननीळ सांवळा बाइयानो ॥४॥

सकळ ही तुम्ही व्हा गे एकीसवा।

तुका म्हणे जीवा धीर नाही ॥५॥

५ .

कर कटावरी तुळसीच्या माळा ।

ऐसे रूप डोळा दावी हरी ॥१॥

ठेविले चरण दोन्ही विटेवरी ।

ऐसे रूप हरी दावी डोळा ॥२॥

कटी पीतांबर कास मिरवली ।

दाखवी वहिली ऐसी मूर्ती ॥३॥

गरुडपारावरी उभा राहिलासी ।

आठवे मानसी तेची रूप ॥४॥

झुरोनी पांजरा होऊ पाहे आता ।

येई पंढरीनाथा भेटावया ॥५॥

तुका म्हणे माझी पुरवावी आस ।

विनंती उदास करू नये ॥६॥

६ .

गरुडाचे वारिके कासे पीतांबर ।

सांवळे मनोहर कै देखेन ॥१॥

बरवया बरवंटा घनमेघ सावळा ।

वैजयंतीमाळा गळा शोभे ॥२॥

मुकुट माथा कोटी सूर्यांचा झळाळ ।

कौस्तुभ निर्मळ शोभे कंठी ॥३॥

श्रवणी कुंडले नक्षत्रे शोभती ।

रत्नप्रभा दीप्ती दंतावळी ॥४॥

ओतीव श्रीमुख सुखाचे सकळ ।

वामांगी वेल्हाळ रखुमादेवी ॥५॥

उध्दव अक्रूर उभे दोही कडे ।

वर्णिती पवाडे सनकादिक ॥६॥

तुका म्हणे नव्हे आणिकांसारिखा ।

तोची माझा सखा पांडुरंग ॥७॥

* * * *

पूर्व जन्म वृत्तान्त

1 .

आम्ही वैकुंठवासी । आलो या चि कारणासी ।

बोलिले जे ॠषी । साच भावे वर्तावया ॥१॥

झाडू संतांचे मारग । आडराने भरले जग ।

उच्छिष्टाचा भाग । शेष उरले ते सेवू ॥धृ॥

अर्थे लोपली पुराणे । नाश केला शब्दज्ञाने ।

विषयलोभी मन । साधने बुडविली ॥२॥

झाडू संतांचे मारग । आडराने भरले जग ।

उच्छिष्टाचा भाग । शेष उरले ते सेवू ॥धृ॥

पिटू भक्तीचा डांगोरा । कळिकाळासी दरारा ।

तुका म्हणे करा । जयजयकार आनंदे ॥३॥

झाडू संतांचे मारग । आडराने भरले जग ।

उच्छिष्टाचा भाग । शेष उरले ते सेवू ॥धृ॥

2 .

आम्ही हरिचे सवंगडे । जुने ठायीचे वेडे बागडे ।

हाती धरुनी कडे । पाठीसवे वागविलो ॥१॥

म्हणोनि भिन्न भेद नाही । देवा आम्हा एकदेही ।

नाही जालो काही । एका एक वेगळे ॥धृ॥

निद्रा करिता होतो पायी । सवे चि लंका घेतली तई ।

वानरे गोवळ गाई । सवे चारित फिरतसो ॥२॥

म्हणोनि भिन्न भेद नाही । देवा आम्हा एकदेही ।

नाही जालो काही । एका एक वेगळे ॥धृ॥

आम्हा नामाचे चिंतन । राम कृष्ण नारायण।

तुका म्हणे क्षण । खाता जेविता न विसंभो ॥३॥

म्हणोनि भिन्न भेद नाही । देवा आम्हा एकदेही ।

नाही जालो काही । एका एक वेगळे ॥धृ॥

3 .

ब्रम्हज्ञान जरी एके दिवसी कळे । तात्काळ हा गळे अभिमान ॥१॥

अभिमान लागे शुकाचिये पाठी । व्यासे उपराटी दृष्टी केली ॥२॥

जनक भेटीसी पाठविला तेणे । अभिमान नाणे खोटे केले ॥३॥

खोटे करूनिया लाविला अभ्यासी । मेरु शिखरासी शुक गेला ॥४॥

जाऊनिया तेणे साधिली समाधी । तुका म्हणे तधी होतो आम्ही ॥५॥

4 .

कोटी जन्म पुण्य साधन साधिले । तेणे हाता आले हरिदास्य ॥१॥

रात्रीं दिवस ध्यान हरीचे भजन । काया वाचा मन भगवंती ॥ध्रु॥

ऐसिया प्रेमळा म्हणताती वेडा । संसार रोकडा बुडविला ॥२॥

रात्रीं दिवस ध्यान हरीचे भजन । काया वाचा मन भगवंती ॥ध्रु॥

एकवीस कुळे जेणे उद्धरिली । हे तो न कळे खोली भाग्यमंदा ॥३॥

रात्रीं दिवस ध्यान हरीचे भजन । काया वाचा मन भगवंती ॥ध्रु॥

तुका म्हणे त्याची पायधुळी मिळे । भवभय पळे वंदिताची ॥४॥

रात्रीं दिवस ध्यान हरीचे भजन । काया वाचा मन भगवंती ॥ध्रु॥

* * * *

भक्त प्रल्हाद

१ .

प्रल्हादाकारणे नरसिंह जालासी । त्याचिया बोलासी सत्य केले ॥१॥

राम कृष्ण गोविंद नारायण हरी । गर्जे राजद्वारी भक्तराज ॥२॥

विठ्ठल माधव मुकुंद केशव । तेणे दैत्यराव दचकला ॥३॥

तुका म्हणे तया कारणे सगुण । भक्ताचे वचन सत्य केले ॥४॥

२ .

नामाचे सामर्थ्य का रे दवडीसी । का रे विसरसी पवाडे हे ॥१॥

खणखणा हाणती खर्ग प्रल्हादासी । न रुपे आंगासी किंचित ही ॥२॥

राम कृष्ण हरी ऐसी मारी हाक । तेणे पडे धाक बळियासी ॥३॥

असो द्यावी सामर्थ्ये ऐसिया कीर्तीची । आवडी तुक्याची भेटी देई ॥४॥

३ .

वाटीभर विष दिले प्रल्हादासी । निर्भय मानसी तुझ्या बळे ॥१॥

भोक्ता नारायण केले ते प्राशन । प्रतापे जीवन जाले तुझ्या ॥२॥

नामाच्या चिंतने विषाचे ते आप । जाहाले देखत नारायणा ॥३॥

तुका म्हणे ऐसे तुझे बडिवार । सीणला फणीवर वर्णवेना ॥४॥

४ .

अग्निकुंडामध्ये घातला प्रल्हाद । तरी तो गोविंद विसरेना ॥१॥

पितियासी म्हणे व्यापक श्रीहरी । नांदतो मुरारी सर्वा ठायी ॥२॥

अग्निरूपे माझा सखा नारायण । प्रल्हाद गर्जून हाक मारी ॥३॥

तुका म्हणे अग्नि जाहाला शीतळ । प्रताप सबळ विठो तुझा ॥४॥

५ .

कोपोनिया पिता बोले प्रल्हादासी । सांग हृषीकेशी कोठे आहे ॥१॥

येरू म्हणे काष्ठी पाषाणी सकळी । आहे वनमाळी जेथे तेथे ॥२॥

खांबावरी लात मारिली दुर्जने । खांबी नारायण म्हणताची ॥३॥

तुका म्हणे कैसा खांब कडाडिला । ब्रह्मा दचकला सत्यलोकी ॥४॥

६ .

डळमळिला मेरु आणि तो मंदार । पाताळी फणीवर डोई झाडी ॥१॥

लोपे तेजे सूर्य आणिक हा चंद्र । कापतसे इंद्र थरथरा ॥२॥

ऐसे रूप उग्र हरीने धरिले । दैत्या मारियेले मांडीवरी ॥३॥

तुका म्हणे भक्ताकारणे श्रीहरी । बहु दुराचारी निर्दाळिले ॥४॥

* * * *

कृष्ण जन्म अभंग

    १ .

फिराविली दोन्ही । कन्या आणि चक्रपाणी ॥१॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

तुटली बंधने । वसुदेव देवकीची दर्शने ॥२॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

गोकुळासी आले । ब्रम्ह अव्यक्त चांगले ॥३॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

नंद दसवंती । धन्य देखिले श्रीपती ॥४॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

निशी जन्मकाळ । आले अष्टमी गोपाळ ॥५॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

आनंदली मही । भार गेला सकळ ही ॥६॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

तुका म्हणे कंसा । आट भोविला वळसा ॥७॥

जाला आनंदे आनंद । अवतरले गोविंद ॥धृ॥

२.

करूनि आरती । आता ओवाळू श्रीपती ॥१॥

आजि पुरले नवस । धन्य जाला हा दिवस ॥धृ॥

पाहा वो सकळा । पुण्यवंता तुम्ही बाळा ॥२॥

आजि पुरले नवस । धन्य जाला हा दिवस ॥धृ॥

तुका वाहे टाळी । होता सन्निध जवळी ॥३॥

आजि पुरले नवस । धन्य जाला हा दिवस ॥धृ॥

३ .

सोडियेल्या गांठी । दरुषणे कृष्णभेटी ॥१॥

करिती नारी अक्षवाणे । जीवभाव देती दाने ॥धृ॥

उपजल्या काळे । रूपे मोहीली सकळे ॥२॥

करिती नारी अक्षवाणे । जीवभाव देती दाने ॥धृ॥

तुका तेथे वारी । एकी आडोनि दुसरी ॥३॥

करिती नारी अक्षवाणे । जीवभाव देती दाने ॥धृ॥

४ .

मुख डोळा पाहे । तैशीच ते उभी राहे ॥१॥

केल्याविण नव्हे हाती। धरोनि आरती परती ॥धृ॥

न धरिती मनी। काही संकोच दाटणी ॥२॥

केल्याविण नव्हे हाती। धरोनि आरती परती ॥धृ॥

तुका म्हणे देवे । ओस केल्या देहभावे ॥३॥

केल्याविण नव्हे हाती। धरोनि आरती परती ॥धृ॥

५ .

गोकुळीच्या सुखा । अंतपार नाही लेखा ॥१॥

बाळकृष्ण नंदा घरी । आनंदल्या नरनारी ॥धृ॥

गुढिया तोरणे । करिती कथा गाती गाणे ॥२॥

बाळकृष्ण नंदा घरी । आनंदल्या नरनारी ॥धृ॥

तुका म्हणे छंदे । येणे वेधिली गोविंदे ॥३॥

बाळकृष्ण नंदा घरी । आनंदल्या नरनारी ॥धृ॥

६ .

विटंबिले भट । दिला पाठीवरी पाट ॥१॥

खोटे जाणोनि अंतर । न साहे चि विश्वंभर ॥धृ॥

ते चि करी दान । जैसे आइके वचन ॥२॥

खोटे जाणोनि अंतर । न साहे चि विश्वंभर ॥धृ॥

तुका म्हणे देवे । पूतना शोषियेली जीवे ॥३॥

खोटे जाणोनि अंतर । न साहे चि विश्वंभर ॥धृ॥

* * * *

हे सुद्धा नक्की वाचा :

• Vitthal Abhang Lyrics
• Sant Dnyaneshwar Abhang In Marathi
• Sant Eknath Abhang
• संत जनाबाईचे अभंगगुरुपरंपरेचे अभंग

मित्रांनो या पोस्ट मध्ये आपण Tukaram Abhang Lyrics बघितले. अधिक भक्ति सम्बंधित पोस्ट साठी True Marathi Lyrics ला पुन्हा नक्की भेट द्या.

धन्यवाद !!!!!