ती फुलराणी कविता - बालकवी | Ti Phulrani Kavita Marathi

नमस्कार, आज या पोस्टमध्ये आपण ती फुलराणी कविता बघणार आहोत. बालकवींची (त्र्यंबक बापूजी ठोंबरे ) यांची निसर्गावर आधारित असलेली खूप सुंदर कविता बघणार आहोत.

ती फुलराणी कविता

हिरवे हिरवे गार गालिचे - हरित तृणांच्या मखमलीचे;

त्या सुंदर मखमली वरती - फुलराणी ही खेळत होती;

गोड निळ्या वातावरणात - अव्याज मने डोलत होती;

प्रणय चंचला त्या भ्रूलीला - अवगत नव्हत्या कुमारीकेला;

आईच्या मांडीवर बसूनी -झोके घ्यावे, गावी गाणी;

याहुनी छावे काय तियेला - साध्या भोळ्या फुलराणीला ?

पुरा विनोदी संध्यावात - डोलडोलवी हिरवे शेत;

तोच एकदा हसत आला - चुंबून म्हणे फुलराणीला

" छानी माझी सोनूकली ती - कुणाकडे ग पाहत होती

कोण बरे त्या संध्येतून - हळूच पाहते डोकावून ?

तो रवीकर का गोजिरवाना - आवडला आमूच्या राणींना ? "

लाज लाजली या वचनांनी - साधी भोळी ती फुलराणी !!

आंदोली संध्येच्या बसुनी - झोके झोके घेते रजनी

त्या रजनीचे नेत्र विलोलं - नभी चमकती ते गृहगोल !

जादूटोणा त्यांनी केला - चैन पडेना फुलराणीला

निजली शेते निजले रान - निजले प्राणी थोर लहान

अजून जागी फुलराणी ही - आज कशी ताळ्यावर नाही ?

लागेना डोळ्याशी डोळा - काय जाहले फुलराणीला ?

या कुंजातून  त्या कुंजातून  - इवल्याशा या दिवट्या लावून,

मध्यरात्रीच्या निवांत समयी - खेळ खेळते वनदेवी ही

त्या देवीला ओव्या सुंदर - निर्झर गातो ; त्या तालावर

झुलूनी राहिले सगळे रान - स्वप्नसंगमी दंग होऊन !

प्रणय चिंतणी विलीन वृत्ती - कुमारीका ही डोलत होती;

डूलता डूलता गुंग होऊन - स्वप्ने पाही मग फुलराणी -

कुणी कुणाला आकाशात - प्रणय गायने होते गात

हळूच मागूनी आले कोण - कुणी कुणाचे चुंबनदान !

प्रणय खेळ हे पाहुनी चित्ती - विरहर्ता फुलराणी होती;

तो व्योमीच्या प्रेम देवता - वाऱ्यावरती फिरता फिरता

हळूच आल्या उतरून खाली - फुलराणीसह करण्या केली 

परस्परांना खुणवनी नयनी - त्या वदल्या ही आमुची राणी !

स्वर्ग भूमीचा जुळवीत हात - नाच नाचतो प्रभात वात

खेळूनही दमल्या त्या गृह माला - हळूहळू लागती लपावयाला

आकाशाची गंभीर शांती - मंद मंद ये अवनी वरती

विरू लागले संजय शाल - संपत ये विरहाचा काल

शुभ्र धुक्यांचे वस्त्र लेऊनी - हर्षनिर्भरा नटली अवनी

स्वप्न संगमी रंगत होती - तरीही अजूनही फुलराणी ती !

तेजो माया नव मंडप केला - लख्ख पांढरा दहा दिशाला;

जिकडे तिकडे उधळीत मोती - दिव्य वऱ्हाडी गगनी येती

लाल सुवर्णी झगे घालुनी - हासत हासत आले कोणी;

कुणी बांधिला गुलाबी फेटा - झकमकनारा सुंदर मोठा

आकाशी चंडोल चालला - हा वाडनिश्चय करावयाला

हे थाटाचे लग्न कुणाचे - साध्या भोळ्या फुलराणीचे !

गाऊ लागले मंगल पाट - सृष्टीचे गाणारे भाट;

वाजवी सनई मारू तराना - कोकीळ घे तानावर ताना

नाचू लागले भारद्वाज - वाजविते निर्झर पाक वाज;

नवरदेव सोनेरी रवीकर - नवरी ही फुलराणी सुंदर

लग्न लागते सावध सारे - सावध पक्षी सावध वारे

 दवमय हा अंतपट फिटला - भेटे रवीकर फुलराणीला!

वधूवरांना दिव्य रवांनी - कुणी गायली मंगल गाणी;

त्यात कुणी से गुंफत होते - परस्परांचे प्रेम अहा ते

आणिक तेथील वनदेवी ही - दिव्य आपल्या अच्छवासाही;

लिहीत होत्या वातावरणी - फुलराणी ची गोड कहाणी

गुंतत गुंतत कविता हायी - स्फूर्तीसह विहराया जाई;

त्याने तर अभिषेकच केला - नव गीतांनी फुलराणीला !

- बालकवी ( त्र्यंबक बापूजी ठोंबरे )

§  §  §  §

हे पण नक्की वाचा 👇👇👇👇

• इंदिरा संत कविता संग्रह
• पद्मा गोळे यांच्या कविता
• बहिणाबाई चौधरी कविता संग्रह
• गोविंदाग्रज (राम गणेश गडकरी) कविता मराठी
• कुसुमाग्रज कविता संग्रह

तर आज या पोस्टमधून आपण ती फुलराणी कविता बघितली. अधिक मराठी गाण्यांचे लिरिक्स आणि कविता वाचण्यासाठी True Marathi Lyrics ला पुन्हा भेट द्यायला विसरू नका.

पोस्ट पूर्ण वाचल्याबद्दल खूप खूप धन्यवाद !!!!! 🙏🙏🙏